Czarnowłosa dziewczyna, cicho nucąc pod nosem, podążała wzdłuż korytarza. Ubrana była w pasiasty, czarno-szary sweter, czarne legginsy oraz glany. Na ramieniu miała przewieszoną małą torebkę, w której trzymała rzeczy, bez których nigdzie się nie wybierała. Niebiesko oka nadal nie mogła uwierzyć w wydarzenia sprzed parunastu dni. Umarła i... Ożyła. Zmartwychwstała. I to jako anielica. Tylko dlaczego akurat ona? Dlaczego Bóg wybrał właśnie ją? Ta myśl nie dawała brunetce spokoju.
-I do tego ta szkoła... - wymamrotała cicho - Tak jakby, to wszystko było zaplanowane...
Może pewnego dnia dowie się całej prawdy. Jakby nie było, musi być jakieś sensowne wytłumaczenie. W przypływie nagłych emocji ścisnęła dłonie w piąstki. Równie szybko jak je ścisnęła, tak też je rozluźniła. Nie ma sensu się denerwować z tak... "błahej" sprawy. Dziewczyna pokiwała głową, wzdychając ciężko.
- Swoją drogą, coś tutaj cicho. - jak na razie nie spotkała żadnej żywej duszy.
A to dziwne. Zazwyczaj w szkolnych akademikach było inaczej. Korytarze tętniły życiem, z pokoi dochodziły radosne głosy - a tu cisza. Ale... Skoro część mieszkalna posiada tyle dormitori, to mogłoby to wszystko wyjaśniać. Z czasem pewnie się to zmieni.  Cóż... Skoro swoje rzeczy miała już zaniesione do przydzielonego pokoju, to mogłaby zająć się czymś pożytecznym. Idąc tak dostrzegła okno, a przy nim rzecz jasna - parapet. Na którym mogła spokojnie usiąść. Nie czekając ani chwili dłużej podążyła w jego stronę. Tak jak już było wspominane - usiadła na nim wygodnie po turecku. Z torby wyjęła szkicownik i ołówki - rzeczy, z którymi rzadko się rozstawała. Gdy już przygotowała czystą stronę, a ołówek już dawno trzymała w palcach, głowę delikatnie skierowała na widok zza okna. A jej oczom ukazał się zielony trawnik, drzewa, chodnik... Szkolny dziedziniec. Wzrok przeniosła na śnieżnobiałą kartkę, lecz kątem oka wciąż zerkała na zewnątrz. Nadgarstkiem zaczęła poruszać przyrządem z którego wydobywały się szare linie tworzące wyżej wspomniany krajobraz. Tym oto sposobem Himemiya na moment przestała rozmyślać o swoich "drobnych problemach".

Tak, tego chyba potrzebowała czarnowłosa. Ciszy, spokoju - chodź tego na razie nie brakuje. Ale przede wszystkim zajęcia, dzięki któremu mogłaby się choć trochę rozluźnić i nie zamartwiać się niczym. Przynajmniej chwilowo. Przez tą krótką chwilę, Himemiya zdążyła już co nieco naszkicować. Na moment oderwała ołówek od kartki, przechylając przy tym głowę nieco w bok, by przyjrzeć się uważnie temu, co narysowała. Arcydziełem tego nazwać nie można, ale... O to właśnie chodziło. Nie miał on być nie wiadomo jak bardzo dokładny. Tylko miał pozwolić dziewczynie odprężyć się. I chyba się udało, skoro na razie nie myśli o tej całej, pokręconej sytuacji. Przewróciła kartkę na następną stronę i... Ołówek w ruch! Tym razem brunetka zaczęła kreślić coś z głowy. Coś...
-Abstrakcyjnego...~
Kreska po kresce. Nawet nie sięgała po gumkę, by ewentualne błędy poprawić. Po prostu to co już powstało, zostawało. Za każdym razem, gdy zabierała się za tworzenie czegoś nowego, często zapominała o tak zwanym bożym świecie. Dopiero przy kontakcie cielesnym wracała do żywych. Dlatego nie ma się co dziwić, że nie usłyszała... Wróć. Usłyszała, ale jakoś nie zdała sobie o tym sprawy. Czyli w sumie tak jakby nie słyszała owego hałasu. Ale gdy tylko usłyszała czyjś głos - zamarła. Dłoń momentalnie się zatrzymała. Niebiesko oka zaś  powoli poruszyła głową w bok, dzięki czemu mogła ujrzeć nieznajomego. Białowłosego mężczyznę. Który posiadał rogi.  Zapewne w takiej sytuacji w całym dormitorium rozległby się krzyk każdej innej dziewczyny. Ale nie. Ayumi siedziała cicho z wytrzeszczonymi oczyma, nie mogąc wydusić z siebie żadnego słowa.
-Em... - próbowała coś powiedzieć, ale coś ją powstrzymywało. Przełknęła ślinę, po czym cicho wymamrotała, troszkę nie wyraźnie - O...od dosyć... dawna.
Zabawne... Niedawno zadała sobie pytanie, czy coś jeszcze może ją zaskoczyć. Jak widać tak.